طبقه بندی روغن موتور بر اساس استاندارد API

طبقه بندی روغن موتور بر اساس استاندارد API

تعریف استاندارد API

API مخفف عبارت (American Petroleum Institute)، یکی از سازمان های آمریکایی است که استانداردهای عملکرد روغن موتور را برای هر نوع روغن موتور اعم از موتورهای بنزینی و دیزلی از نظر کارایی و سطوح کیفیت تعیین کرده است.

طبقه بندی روغن موتور بر اساس استاندارد API

استاندارد API برای طبقه بندی سطح کیفی روغن موتورها کدبندی منحصربفردی در نظر گرفته که به صورت دو حرفی می باشد. حرف اول بیانگر نوع روغن موتور برای خودروهای بنزینی و دیزلی است.

روغن موتور خودروهای بنزینی بر طبق استاندارد API با حرف S، مخفف کلمه Service (تعویض روغن ها، اتوسرویس ها و گاراژها) نشان داده می شود. و اگر استاندارد API ، با حرف C، مخفف Commerical (وسیله نقلیه کشاورزی و تجاری) آغاز شود، به این معناست که این نوع روغن موتورها مختص خودروهای دیزلی تولید شده است.

در سال 2017 میلادی، API استاندارد جدیدی تحت عنوان حرف F، که مخفف واژه Fuel Efficient به معنی “مصرف بهینه سوخت” می باشد، برای خودروهای دیزلی نسل جدید ساخته است.

استاندارد کیفی روغن موتورهای دیزلی API C

سطح کیفی روغن موتور دیزلی در استاندارد API، دومین حرف که بیانگر کیفیت آن است، از حرف A شروع شده و سرانجام در سال 2017 به حرف K پایان یافته است. در روغن موتورهای مختص خودروهای دیزلی دو زمانه در انتهای استاندارد API عدد 2 و برای چهار زمانه عدد 4 درج می شود. اعداد درج شده به این معناست که روغن موتور خودروی دیزلی API CA کمترین سطح کیفی و روغن موتور API CK-4 بالاترین سطح کیفی روغن موتور خودروهای دیزلی چهار زمانه است.

استاندارد API

در متن زیر سطوح کیفی این روغن ها را مشاهده می کنید:

CK4: برای موتورهای چهارزمانه با دور بالا جهت دست یافتن به  استاندارد انتشار آلایندگی غیر جاده ای، در سال 2017 وارد بازار شد.

عملکرد و کیفیت موتورهای API CK-4 نسبت به معیارهای عملکرد CJ-4, CI-4, CI-4 Plus, CI-4, CH-4 بالاتر بوده و قادر است برای موتورهای دیزلی با سطح کیفیت بالا مورد استفاده قرار گیرد.

CJ-4: کارایی روغن موتور با سطح کیفی API CJ-4 در مقایسه با سطوح CI-4, CI-4 Plus, CH04,CG-4 و CF-4 بالاتر بوده و برای موتورهایی که سطح کیفی برای آن ها پیشنهاد شده، به عنوان یک روغن موتور مناسب مورد استفاده قرار بگیرد.

CI-4: موتورهای دیزلی 4 زمانه با دور بالا برای تأمین استاندارد انتشار آلایندگی 2004 در سال 2002 عرضه شد. بعضی از روغن های با سطح کیفی CI-4 می توانند سطح کیفی CI-4 Plus را داشته باشند.

CH-4: این سطح کیفی در سال 1998 برای موتورهای دیزیلی 4 زمانه با دور بالا عرضه شد. می توان سطوح کیفی CD, CE, CF-4, و CG-4 را به جای CH-4 استفاده کرد.

CG-4: برای اکثر ماشین های دیزلی که پس از سال 2009 تولید شده اند، مناسب نیست.

CF-4: برای اکثر ماشین های دیزلی که پس از سال 2009 تولید شده اند، مناسب نیست.

CF-2: برای اکثر ماشین های دیزلی که پس از سال 2009 تولید شده اند، مناسب نیست.

CF: برای اکثر ماشین های دیزلی که پس از سال 2009 تولید شده اند، مناسب نیست.

CE, CD, CD-II: برای اکثر ماشین های دیزلی که پس از سال 1994 تولید شده اند، مناسب نیست.

CC: برای اکثر ماشین های دیزلی که پس از سال 1990 تولید شده اند، مناسب نیست.

CB: برای اکثر ماشین های دیزلی که پس از سال 1961 تولید شده اند، مناسب نیست.

CA: برای اکثر ماشین های دیزلی که پس از سال 1959 تولید شده اند، مناسب نیست.

استاندارد کیفی روغن موتورهای دیزلی API F

سطح کیفی ApI FA-4 در سال 2017 مختص موتور دیزلی چهار زمانه معرفی شد. در این سطح، میزان انتشار گازهای گلخانه ای هم در نظر گرفته میشد. در موتور خودروهای دیزلی که استاندارد CK-4, CJ-4, CI-4, CI-4 Plus و CH-4 برای آن ها تعیین شده است، نمی توان از روغن موتور با استاندارد FA-4 استفاده نمود. این اتفاق در صورتی امکان پذیر است که داخل دفترچه راهنمای خودرو استفاده از روغن موتور با سطح کیفی API FA-4 را پیشنهاد داده باشد.

استاندارد کیفی روغن موتورهای بنزینی API S

برای خودروهای بنزینی، حرف دوم نشان دهنده کیفیت روغن موتور بنزینی است. بعد از حرف S یکی از حروف لاتین A تا P را مشاهده می کنید که حرف A نشان دهنده بالاترین کیفیت و P نشان دهنده پایین ترین کیفیت روغن موتور بنزینی می باشد.

در متن زیر سطوح کیفی این روغن ها را مشاهده می کنید:

SP: به روزترین و جدیدترین سطح کیفی روغن موتور است که در سال 2020 توسط استاندارد API معرفی شد. استفاده از این استاندارد باعث حفاظت بیشتر و کاهش مصرف سوخت برای خودروهای کامیونی و سواری می شود.

SN: این نوع سطح کیفی در برابر اکیداسیون مقاوم بوده و پوشش و محافظت خوبی در برابر رسوب گذاری بر روی قطعات دارد. این نوع روغن موتور باعث صرفه جویی در مصرف سوخت و عملکرد بهتر موتور در دمای پایین میشود.

روغن موتور با سطح کیفی SN برای ماشین های بنزینی تولید شده از سال 2010 به بعد مناسب است.

SN Plus: این استاندارد سطح کیفی جدیدی از روغن موتور است که در مموتورهای توربو شارژ تزریق مستقیم TGDI، به منظور پیشگیری از احتراق پیشرس LSPI، توسط انحمن مفت آمریکا در سال 2018 توصیه شده است. استاندارد API SN Plus را می توان به عنوان یک سطح کیفی که استانداردهای API SN و ILSAC GF-5 را تکمیل می کند، دانست. این استاندارد علاوه بر تأمین نیاز روانکاری SN، از موتورهای بنزینی توربو شارژ TGDI، در برابر LSPI محافظت می نماید.

SM: این استاندارد برای موتور ماشین های سال 2010 و به بعد مناسب است.

SL: طبق نظر و توصیه سازندگان خودرو، برای استفاده از موتورهای بنزینی تولید شده در سال 2002 تا 2005 مناسب می باشد. روغن موترو با سطح کیفی SL با محیط زیست سازگار بوده و نسبت به سطح کیفی SJ عملکرد بالاتری دارد.

SJ: طبق نظر و توصیه سازندگان خودرو، برای استفاده از موتورهای بنزینی تولید شده در سال 1997 تا 2001 مناسب می باشد. استفاده از آن در حال حاضر خیلی رایج نیست.

SH: برای ماشین های بنزینی که بعد از سال 1996 تولید شده اند، مناسب نیست، زیرا حفاظت لازم در برابر اکسداسیون، لجن و سایش موتور را ندارد.

SG: برای ماشین های بنزینی که بعد از سال 1998 تولید شده اند، مناسب نیست، زیرا حفاظت لازم در برابر اکسداسیون، لجن و سایش موتور را ندارد. اما نسبت به سطوح قبل خواص ضد سایش  و ضد اکسیداسیون بهتری داشته و بهتر از تشکیل رسوب جلوگیری می کند.

SF: برای ماشین های بنزینی که بعد از سال 1988 تولید شده اند، مناسب نیست، زیرا حفاظت کافی در برابر لجن ندارد. مثل سطح کیفی SE می باشد اما خاصیت اکسیداسیون و خواص ضد سایش بهتری نسبت به SE دارد.

SE: برای ماشین های بنزینی که بعد از سال 1979 تولید شده اند، مناسب نیست. مانند سطوح کیفی SD و SC بوده اما خواص پاک کنندگی، اکسیداسیون، زنگ زدگی و خوردگی بیشتری نسبت به آن ها دارد و به عنوان جایگزین SD و SC می توان استفاده نمود.

SD: برای ماشین های بنزینی که بعد از سال 1971 تولید شده اند، مناسب نیست. شباهت زیادی به SC دارد اما مواد افزودنی در آن کمی بیشتر و حاوی ماده افزودنی ضد رنگ می باشد.

احتیاط: استفاده در خودروهای جدید باعث اختلال در عملکرد و آسیب رسیدن به موتور می شود.

SC: برای ماشین های بنزینی که بعد از سال 1967 تولید شده اند، مناسب نیست. حاوی مواد افزودنی ضدخودرگی و ضد سایش و مقدار ناچیزی مواده افزودنی پاک کننده برای جلوگیری از ایجاد رسوب هنگام کارکرد موتور در داماهی بالا و پایین است.

SB: برای خودروهای بنزینی که بعد از سال 1951 تولید شده اند، مناسب نیست. این روغن مقدار کمی ماده افزودنی مقاوم در برابر اکسید شدن و ضد سایش است . استفاده از آن در خودروهای جدید باعث مختل شدن عملکرد و آسیب رسیدن موتور می شود.

SA: روغن پایه بوده و در تهیه آن از هیچ مواد افزودنی استفاده نشده است. برای استفاده در بیشتر موتورهای بنزینی بعد از سال 1930 مناسب نیست!

سخن پایانی درباره استاندارد API

استاندارد API را می توان رایج ترین و مطمئن ترین سطح کیفی روغن موتورها دانست و دارای مزیت هایی مانند افزایش ایمنی و حافظت بیشتر از محیط زیست و افزایش رقابت در سطح ملی بین صنعتگران می باشد.

این سطح کیفی را می توانید در دفترچه راهنمای اکثر خودورهای بنزینی و دیزلی مشاهده کنید و روغن موتور مناسب خودروی خود را خریداری کنید.

این نکته را در نظر داشته باشید که هرچه میزان سطح کیفی روغن موتور بالاتر باشد، میزان آلایندگی آن کمتر بوده و باعث کاهش مصرف سوخت می شود.

تأثیر استاندارد API بر حفظ محیط زیست